BIJBELSE TEKST VAN DE DAG

"Wij helpen u een nieuw begin te maken"
Universele Kerk van Gods Rijk

woensdag 30 september 2015

WAT PLAATSVOND OP BERG HERMON



Boodschap van de Vasten van Daniël
Hoor wat de Geest zegt tot allen:
Petrus is een getuige geweest van verschillende gebeurtenissen die de Macht van God toonden. Bijvoorbeeld:
– De wonderbaarlijke visvangst;
– Op water kunnen lopen;
– De opwekking van de dochter van Jaïrus;
– De vermenigvuldiging van de broden en de vissen;
– De genezing en herstelling van het afgehakte oor;
– Zien hoe zijn schaduw de gekwelden genas en bevrijdde;
En nog veel andere gebeurtenissen die beschreven staan in de Bijbel.

In zijn brieven echter benadrukt hij één van de meest kenmerkende ervaringen van zijn gehele leven, hetgeen plaatsvond op de Heilige Berg, Hermon, De Berg van de Verheerlijking.
In de Bijbel staat het volgende:
“Want Hij heeft van God, de Vader, eer en heerlijkheid ontvangen, toen zulk een stem van de hoogwaardige heerlijkheid tot Hem kwam: Deze is mijn Zoon, mijn geliefde, in wie Ik mijn welbehagen heb. En deze stem hebben ook wij uit de hemel horen komen, toen wij met Hem op de heilige berg waren” (2 Petrus 1:17-18).
Bij de Berg van de Verheerlijking waren Petrus, Jakobus en Johannes getuigen hoe de Zoon van God geëerd werd door de Vader. Deze gebeurtenis markeerden hun levens.
En dit is ook ons geloof. Alle ervaringen die u tot nu toe met God gehad hebt zullen niet vergeleken kunnen worden met wat er op Berg Hermon zal gebeuren. Het voorstel is een ware levensverandering die zal plaatsvinden van binnen naar buiten. Iets wat alles dat u tot nu toe hebt meegemaakt zal overtreffen.
Op dezelfde wijze dat de Zoon van God daar geëerd werd, zullen allen wiens levens overgegeven zijn op het Altaar ook geëerd worden met de uitstorting van de Heilige Geest, de Wapenrusting van God.
Op Berg Hermon beveelt de Heer Zijn zegen en het Eeuwig Leven.
***
Commentaren
Natacha Azevedo Santos
Bisschop,
Op een dag kwam ik in zeer slechte staat naar de UKGR. Ik werd bevrijd, maar het proces was niet makkelijk, omdat ik een leven leidde dat gekweld werd door angsten en onzekerheden. Twee maanden later liet ik me in het water dopen en gaf mijzelf over, omdat ik er al moe van was om een vernederd leven te leiden. Ik wilde de ware en oprechte liefde leren kennen. De dag van mijn doop was heel speciaal, omdat ik eindelijk wist wat het inhield om te lachen… er kwam een geluk en een ferme zekerheid in mijn binnenste. Ik herinner me dat ik mijn tante belde, die een helpster is, en het haar vertelde, alleen zij en ik wisten hiervan.
Bisschop, ik bleef doorgaan met het zoeken naar de Heilige Geest, maar na een aantal maanden begon ik niet meer elke dag naar de UKGR te komen, ik begon verward te raken en voelde me verloren te midden van alle gevoelens en emoties. De schuldgevoelens beknelden mij en mijn gedacht waren hoe zeer God teleurgesteld in mij was. Ik kon mijzelf niet toestaan om mezelf te vergeven, het was heel zwaar. Wij worden te veel bekritiseerd en streven constant naar perfectie. Als iets uit onze controle is, dan hameren wij onszelf met kritiek en schuldgevoelens. Bisschop, twijfels zijn grote stappen richting de hel en dat is de staat waarin ik mij bevond, verloren.
Het emotionele GELOOF was alles wat ik had, alles dat bewogen werd door gehuil en veel gevoelens. Mijn emoties liepen voorop, ik was heel zwak, ik had geen verbond met God, vastte niet, bad weinig en las de Bijbel niet. Alles liep in elkaar over. Totdat de Vasten van Daniël werd aangekondigd, een gelegenheid om mijzelf dichter bij God te brengen.
Op dag 19, om 14:01u, kreeg ik een telefoontje, het was mijn zus die mij vertelde dat mijn broer een motorongeluk had gehad. Luís Henrique Azevedo van 17 jaar. Wij woonden in verschillende steden, dus het lag aan mij om dit nieuws over te brengen aan mijn moeder. Wat een wanhoop, vanwege tegenstellende informatie die wij ontvingen. Ik herinner me dat toen wij, zo’n 3 uur later, in het ziekenhuis aankwamen, zijn geschreeuw van buiten konden horen. Wij bleven een lange tijd op hem wachten in de gang. Ik wilde hem zien, hem laten weten dat ik er was. Wat een schrik toen ik hem zag, hij leek niet op zichzelf, hij leek niet menselijk, zijn gezicht was mismaakt en zijn hoofd was opgezwollen. Ik herinner me dat mijn moeder hield zijn handen vast en zei: “Mijn zoon, ik ben hier”. Hij ging toen naar de Intensive Care afdeling. Mijn moeder zei dat ze niet kon ademen.
De volgende dag, dag 20, kwam het nieuws binnen: een schedelbasisfractuur, de botten in zijn gezicht waren bijna allemaal gebroken, een paar tanden waren afgebroken, zijn organen waren beschadigd, borstvliesuitstroming, een geperforeerde en beschadigde long. Mijn broer moest worden geïntubeerd, omdat hij niet kon ademen. Hij liep levensgevaar, zijn staat was zeer kritisch. Wat een verdriet, wat een angst. Het beeld van hem geïntubeerd zien op een bed kwelde mij.
Weet u bisschop, een week daarvoor had hij vergeving gevraagd aan mijn opa en aan zijn vader, hij bezocht de kerk, werd uitgenodigd voor de JongerenGroep en was vastbesloten om daar deel van uit te maken, hij gaf weer de tiende. Hij veranderde van water naar wijn. Ik probeerde sterk te blijven en probeerde zo sterk mogelijk mijn gedachten naar God toe te richten, maar ik geef toe dat ik in de war was. Op de derde dag, kwam het bericht dat zijn leven gevaar liep en dat het herstel zeer traag ging. Er werd een behandeling gedaan en door middel van een drain via zijn neus waren zij in staat om wat bloed van zijn hoofd weg te halen, maar zijn konden de ademhalingstube niet in zijn mond behouden, omdat zijn gehele gezicht verminkt was. De oplossing was een tracheotomie. Mijn moeder moest tekenen voor toestemming, omdat zijn leven daarvan afhankelijk was, gezien het feit dat hij niet alleen kon ademen. Nog een klap, dit alles maakte mij nog meer down en alles deprimeerde mij meer en meer. Wij blijven sterk doorgaan in de Vasten van Daniël, vastten voor hem en baden veel.
Op de vierde dag bleven de tubes daar, maar nu kwam er nog iets bij, longontsteking. Ik had nu geen woorden meer, alleen maar tranen. Ik zat vast in een mist van gevoelens en emoties die mij deden zwijgen.
Op dezelfde dag echter raakte iets mij, toen ik hoorde wat de littekens voor gevolgen voor hem zouden kunnen hebben, dat hij zijn ouders misschien niet zou herinneren, kwam mijn opstand naar boven. Dit is niet rechtvaardig! God is perfect en maakt alles met perfectie en Hij maakte hem perfect!
Nee, nee, nee! Bisschop, het was een dag waarop alles bij elkaar kwam, liefde, woede (niet jegens God), medelijden, angst, vrede, opstand. Ik heb altijd een goede toekomst, gelukkig gezin, gezonde kinderen voor mijn broertje geweest, ik kon op geen enkele wijze accepteren dat hij een gelimiteerd leven zou leiden, want mijn God maakte hem perfect. Daar in de wc sprak ik met God.
“Mijn God, mijn Vader, ik heb Uw Geest nodig. U heeft het gebed van Manasse gehoord, waarom zou U niet die van mijn horen?”. Op mijn knieën riep ik God aan, en Hij, in Zijn oneindige genade, redde mij. Nadat ik dronk van die beker Water werden mijn gedachten alleen maar vervuld met goede dingen, dingen met zekerheid en waarheid. Geen enkele twijfel, alleen maar zekerheid. Een film ging door mijn verstand heen, mijn doop, mijn leed, de pijnen, de vreugde en, eindelijke, de vrede waar ik naar zocht. Precies bisschop, ik vind nogmaals de vrede.
Rond 18u begreep ik hoe klein ik ben ten opzichte van Mijn God, hoe beperkt ik ben, want ik heb geen begrip van de grootte van Zijn grootheid. Mijn broer ademde zelf die dag, hij had geen apparaat meer nodig en er hoeft geen enkele tracheotomie gedaan te worden. Hij is weer bij bewustzijn, praat normaal, bad met mijn tante en bedankte allen voor hun zorg en gebeden.
Onze God is trouw!
Er zijn geen woorden om deze zekerheid, deze liefde van Christus te beschrijven! Het is wonderbaarlijk! Mijn God is met mij! Mijn Koning blies niet alleen leven in mijn broer, maar ook in mij. Ik spreek niet in tongen, maar ik heb wel de Heilige Geest. Het is iets wonderbaarlijks. God gaf mij precies wat ik Hem een tijd geleden vroeg, een sterke en overwinnende geest, om te kunnen strijden en te overwinnen. De zekerheid is wat mij leidt, er is geen ruimte voor twijfels.
Bisschop, ik heb al te veel geleden vanwege mijn emotionele geloof. Ik wil het nu anders doen, ik wil een Intelligent Geloof. Ik zal onophoudelijk zoeken en niet opgeven. Ik zie ook in hoe de Vaste mij heeft geholpen, ik ben sterk!
Ik wil mijn God op een intelligente en rationele wijze dienen. Ik wil me versterken in dit geloof, zodat de pijlen van de vijand mij niet treffen. Ik zal mij bekleden met de gehele Wapenrusting. Mijn kasteel zal gebouwd worden op de sterke Rots. De Stem van God horen en Hem gehoorzamen, dat is mijn verlangen. En zielen redden! Ik ga met dit geloof, omdat ik de absolute zekerheid heb waar het mij naartoe zal leiden.
Bisschop, bedankt dat u de gekwelde zielen van deze wereld niet hebt opgegeven, want ik was één van hun.
In de woorden die u predikt zit Waarheid en de Waarheid heeft mij vrijgemaakt. Bedankt.
***
Vincent Neto
Goedemorgen bisschop Macedo,
Mijn situatie is net als die van Claudia, ik zit in de kerk en zie geen resultaten in mijn leven. Mijn binnenste is aan het verdrinken in wanhoop. Gisteren kon ik hierdoor de Heilige Geest niet zoeken. Mijn verlangen was om de kerk te verlaten en nooit meer terug te komen, ik werd beangstigd en kon niet stil blijven. Mijn hart huilt, ik ben wanhopig, weet niet meer wat te doen, omdat ik eerlijk tegenover God was toen ik gisteren samen met u bad via het radioprogramma en het baatte niets, ik zag geen enkel verschil in mijn leven. Ik ben verloren en verdwaald, ik voel me alleen en erg angstig. Ik ben mijn geloof aan het verliezen…
Antwoord
Mijn beste Vincent,
Jij bent niet verloren, alleen of verdwaald. Je bent niet verloren, omdat je in de UKGR bent. Je bent niet alleen, omdat ondanks al jouw angsten en wanhopen, de Geest van de Almachtige jou dag en nacht onafgebroken ziet. Jij bent niet verdwaald, omdat je nu zult weten hoe je dient te handelen vanaf NU!
Zoek een pastor van de UKGR en vraag hem om jou te bevrijden van alles wat jij zojuist vertelde. Dat hij zijn handen op jouw hoofd plaatst en de geestelijke bevrijding voor jou ministreert. Ongetwijfeld zul jij je opgelucht voelen. Dit is echter niet alles. Jij dient door te blijven graven voor jou eigen put om te kunnen drinken van het Levend Water.
Ik zal voor jou bidden.
Dat God jou zegene, zoals Hij beloofde om te doen voor degenen die Hem zoeken.
Bisschop Edir Macedo


Elke zondag om 07.00uu , 09.00uu , 12.00uu & 18.00uu (ook om 15.00uu).
Adres : Neumanpad # 26
Paramaribo - Centrum

Tel. : +597 88 37 764

Geen opmerkingen:

Een reactie posten