Mijn naam is Rita, ik ben 21 jaar. Mijn familie en ik kwamen naar de UKGR toen ik zes jaar oud was. We zijn bevrijd geworden en hebben ons leven aan God gegeven. Mijn moeder is een helpster geworden en ik ook op de leeftijd van 13jaar. Op mijn 15e ontmoette ik een pastor die een relatie wilde beginnen met mij. Na een jaar en 3 maanden waren wij verloofd. Ik dacht dat het van God was. Ik had hem niet in details geobserveerd en om een test te doen vond ik onzin. Ik negeerde het feit dat hij brutaal was, trots was en dat hij het niet meer eens was met de richting van de kerk.
Op een dag werd hij vermaand en gedisciplineerd vanwege zijn trotsheid. En hij voelde zich “verongelijkt” zijn hart was gevuld met pijn en hij verliet het werk van God. Ze probeerden me te waarschuwen. Een pastor sprak tot mij en zei dat zijn houding niet was van een man van God. Ik hoorde alles, maar in mijn binnenste groeide een woede, omdat ik zei dat ik hem niet zou verlaten. Ik herinnerde me wat de vrouw van de pastor tegen me zei: “Rita, de duivel wilt je pakken”. Ik gaf geen oor aan haar, in het tegenovergestelde werd ik nog meer gevoed met woede.
Hij woonde met zijn ouders, omdat we geen geld hadden om te trouwen. We waren beide afgekoeld in het geloof. Ik was geen helpster meer. Ik ging zelden naar de kerk, mijn familie verlieten ook de kerk. Wij waren verloren. Hij zei tegen mij dat hij zo snel mogelijk wilde trouwen, het was nu of nooit! Tegen mijn wil en die van mijn familie zijn we getrouwd. Mijn trouwdag moest eigenlijk een gelukkige dag zijn maar het was een verschrikkelijke dag zonder kerk, zonder trouwjurk en met veel verdriet want kort daarvoor ging ik met hem naar bed. Er was geen huwelijksreis.
Wij woonden in een huurhuis. In de eerste maanden kwamen er schulden, slechte naam en het gebrek aan geld omdat hij geen controle had over zijn financien. We vochten veel, ik was altijd verdrietig en ik wilde toen een echtscheiding. Op zoek naar vreugde gingen we naar nachtclubs en ik was er van bewust dat als ik toen die tijd zou sterven, ik naar de hel zal gaan. Zoals de bisschop zei: ik accepteerde de “judaskus” en door emotie leefde ik in een hel. Toen herinnerde ik me de woorden “Rita, de duivel wilt je pakken”. Hij pakte mij, mijn familie en mijn behoudenis.
Ik besloot toen om terug te komen naar de kerk ondanks ik veel woede in me had. Omdat mijn leven steeds slechter werd. Ik herinner me nog de woorden van de pastor: “Dochter, geloof komt door het horen van het woord”. Ik vroeg God om mij te vergeven van alles. Vanaf dat moment gaf God me rust, wijsheid en bovenal zijn Heilige Geest. Mijn man begon na een paar maanden samen met mij naar de kerk te komen. Vandaag de dag ben ik opnieuw een helpster. Mijn familie gaat nu ook weer naar de kerk. Mijn huwelijk is vandaag totaal veranderd. Het was geen eenvoudige strijd.
Aan alle werkers van de kerk wil ik zeggen: Ga niet met alles mee wat je hart begeert. Wordt niet misleid door het uiterlijk van heiligheid! Het kan maken dat u uw behoudenis zal kunnen verliezen! Want er zijn velen die geen kans hebben gehad om terug te keren naar God en om voor hun behoudenis te vechten!
Elke woensdag speciaal om 18.00uur.
Adres : Neumanpad # 26
Paramaribo - Centrum
Telf. : +597 88 37 764
Geen opmerkingen:
Een reactie posten