Het eerstgeboorterecht

De creatie van de mens was Gods mooiste prestatie. Het garandeerde Adam goddelijke autoriteit op aarde. Hij was Zijn eerstgeborene, oftewel prins, van God op aarde (zie Genesis 1:26). Maar hij verloor zijn prinselijke positie toen hij ongehoorzaam was aan de Schepper, en om het erger te maken, gaf hij de heerschappij makkelijk over aan de satan. Deze overdracht van heerschappij bracht het koninkrijk van duisternis en onrechtvaardigheid voort, en chaos verspreidde zich op Aarde. Tot op dat moment zwierf de duivel over de Aarde, maar hij had er geen autoriteit over.
 
Chaos heerste tot de dagen van Noach, totdat de Heer besloot om de gehele mensheid uit te roeien en opnieuw te beginnen. Noach werd gekozen om Adam te vervangen en heerschappij te hebben over de Aarde. Zijn gerechtigheid, integriteit en trouwheid aan God zorgden ervoor dat hij gekozen werd als het zaad voor een nieuwe beschaving. Maar Sem, de eerstgeborene zoon van Noach, volgde de voetstappen van zijn vader niet, en nogmaals, nam de immoraliteit van de mensheid de plaats in van de rechtvaardigheid.

In plaats van Zijn aardse Koninkrijk op een levende ziel te baseren, met een aard als die van Adam, besloot God om het te baseren op een levengevende Geest, met een geestelijke aard – mensen geboren uit water en de Geest, door geloof in Jezus Christus, Zijn Eerstgeborene.
Als een resultaat, moest Hij een beschaving creëren die apart was van de rest, die trouw aan Hem zou blijven, een puur en goddelijk ras dat Zijn Zoon zou kunnen voortbrengen. Per slot van rekening kon Hij niet in een ongelovige familie geboren worden. En zo vond God, door de stamboom van Sem, Noachs eerstgeborene, Abraham.
 
Abrahams roeping maakte van hem een prins van God op aarde (zie Genesis 23:6).
Gods hemels plans voor Abraham was om via hem een uitverkoren volk te scheppen, Zijn exclusieve volk. Deze mensen, die apart waren van iedereen op Aarde, zouden een natie van priesters vormen om de Almachtige te dienen, waaruit Gods Eerstgeborene geboren zou worden: Jezus (zie 1 Petrus 2:9).

Gerechtigheid, genade en geloof zorgden ervoor dat Abraham gekozen werd en de volheid van Gods autoriteit op aarde kon ontvangen. Dezelfde autoriteit die aan Adam en Noach werd gegeven. In de wet van het geboorterecht, erfde de eerstgeborene zoon zijn vaders autoriteit over de familie. Hij werd de leider en bekleedde de hoogste positie van autoriteit in zijn stam en zijn moeder en andere familieleden moesten hem gehoorzamen en respecteren.

Net zoals het feit dat de verbonden van het verleden tussen de Schepper en Zijn schepping een invloed hadden op huwelijkstradities, gebeurt hetzelfde vandaag de dag, wanneer een eerstgeborene zoon traditioneel gesproken de verantwoordelijkheden overneemt om zijn vaders zaken te managen.
Maar wanneer we hiernaar op een geestelijke manier kijken, dan gaan de zegens van de eerstgeborene veel verder dan materiële verantwoordelijkheden. Het houdt Gods autoriteit op aarde in, die niet alleen aan Zijn eerste mannelijke afstammeling wordt gegeven, maar aan allen die uit water en de Heilige Geest geboren worden. Elk legitiem kind van God heeft het geboorterecht. Zij zijn Zijn prinsen en prinsessen op aarde. Hun wordt Zijn autoriteit over alle dingen.
 
God ziet degenen die uit de Geest geboren zijn, zowel man als vrouw, alsof ze engelen waren, zonder enig geslacht, kleur, ras of sociale klasse. Ze zijn allen gelijk. Daarom zijn zij de overheden – prinssen of boodschappers van de Eeuwige God op aarde. Abraham begreep dit. Daarom weigerde hij dat zijn zoon met een ongelovige vrouw zou trouwen, omdat dit zijn Hemelse nalatenschap corrupt zou maken, zoals dat gebeurde met Adam en Sem. En is dat niet wat er normaal gesproken gebeurt in de koninklijke familie? De kroonprins wordt normaal gesproken niet toegelaten dat hij met een gewone burger trouwt.

Toen God de Vader Zijn Eerstgeborene naar de wereld stuurde, vestigde Hij door Hem het Koninkrijk van God. Zijn Koninkrijk zou niet langer op aarde zijn, in plaats daarvan, zou het gevestigd zijn binnen in degenen die het koninkrijk van deze wereld zouden opofferen voor het Koninkrijk van God (zie Lucas 17:21).

Door Jezus wordt iedereen die verzegeld is met de Heilige Geest, Gods eerstgeboren op de Aarde. Met andere woorden, zij worden een vertegenwoordiger van de Eeuwige in deze wereld. Hun wordt alle autoriteit gegeven over de overheden, machten, heersers van duisternis en geestelijke krachten van het kwaad. Het Koninkrijk van God werd gevestigd door de Here Jezus toen Hij de zondes wegvaagde van degenen die Hem gehoorzamen op Golgotha en toen Hij de overheden en machten van deze wereld ontwapende. Daarom zegt de Heilige Geest:
 
“…door het bewijsstuk uit te wissen, dat door zijn inzettingen tegen ons getuigde en ons bedreigde. En dat heeft Hij weggedaan door het aan het kruis te nagelen Hij heeft de overheden en machten ontwapend en openlijk tentoongesteld en zo over hen gezegevierd” (Kolossenzen 2:14-15) NBG ’51.
Jezus zei, “Maar indien Ik door de Geest Gods de boze geesten uitdrijf, dan is het Koninkrijk Gods over u gekomen” (Matteüs 12:28). 

Met andere woorden, zodra de overheden van deze wereld overwonnen worden, dan is het hart van een persoon zuiver en klaar zodat het Koninkrijk van God in hem gevestigd kan worden.