GOD DIENEN IS EEN GESCHENK

“Maar gij en uw zonen met u zult uw priesterambt vervullen in alles wat bij het altaar behoort en bij hetgeen achter het voorhangsel is, en daarbij dienst doen; als een dienst, die een geschenk is, geef Ik u uw priesterambt; maar de onbevoegde, die nadert, zal ter dood gebracht worden” (Numeri 18:7).

De liefde van God voor Zijn volk was zo groot dat Hij de beslissing nam om neer te dalen vanuit zijn fantastische woonplaats, de hemel, en in hun midden te wonen in een tent in de woestijn.

Met de oprichting van de Tabernakel, deed zich de noodzaak voor om mensen te vinden die God konden dienen met de beste ijver. Deze nieuwe plaats zou het contactpunt zijn tussen de Almachtige en de mens. De gehele sfeer, de bediening en de intenties moesten heilig zijn, zodat God zich thuis kon voelen, net zoals hij in de hemel omringd door heiligheid was. Maar wie was voorbereid voor zo’n groot voorrecht?

Welke criteria zou Hij gebruiken om zo’n grote verantwoordelijkheid aan de mens toe te vertrouwen? De ijver die door de levieten getoond werd, vanwege het feit dat zij geen zonden onder het volk accepteerden, trok de aandacht van de Eeuwige God, deze keuze was echter, boven alles, een onverdiende gunst, want geen enkel menselijk kwaliteit of verdienste zou de condities kunnen geven voor deze positie.

De keuze was gemaakt. De stam van Levi ontving de missie die door God genoemd werd als een geschenk. Het werd aan hun gegeven als teken van liefde en vertrouwen in hun. Uit hun zouden de levieten, priesters en de hogepriester voortkomen. Een ieder van hen had een specifieke functie. Zij konden echter het Werk alleen maar goed verrichten als zij het niet vanuit een verplichting of een oplegging deden.

Het was de taak van de priesters om ijverig te zijn voor de heiligheid in het tabernakel, zij mochten niet toelaten dat hij ontheiligd werd, want God zou hun niet sparen als dat wel gebeurde. Zij zorgden voor het altaar, het Heiligdom en voor de offers. Niemand anders kon dit doen! Het lag niet aan hun om iets anders dan zij te horen gekregen hadden te verzinnen. Zij konden hun verantwoordelijkheden ook niet aan iemand anders doorgeven.

De levieten waren de helpers die door God zelf aan de priesters werden toegewezen als een geschenk, zodat zij niet overbelast zouden raken. Hun verantwoordelijkheden waren echter andes. Zij hielpen bij het onderhouden en transporteren van de tabernakel, wanneer de Israëlieten kamp opsloegen. Zij mochten echter niet de heilige voorwerpen aanraken, het offeren van dieren verrichten, de wierook doen branden, de olie in de kandelaar bijvullen of elke zaterdag de toonbroden van de tafel verwisselen.

Als zij deze strikte regels niet volgden, dan zouden zowel zij als de priesters bestraft worden. Het lag niet aan de levieten om beslissingen en plannen te maken met betrekking tot het werk, maar om als goede assistenten, elk gegeven instructie op te volgen. Zodoende leren wij hoe de Almachtige gediend wil worden. De heilige werkzaamheden mogen verrichten is een reden tot onbeschrijfelijke vreugde en nooit een last. Een ieder zal zijn gegeven taak goed ontwikkelen als hij met vrees, plezier en heiligheid dient.

Tijdens dit tijdperk faalden twee priesters, Nadab en Abihu, door het presenteren van een vreemd vuur, oftewel, zij gebruikten kolen die niet van het altaar van het brandoffer kwamen om reukwerk te presenteren. Zij waren nalatig en verrichten hun priesterlijke taak niet zoals God het had bevolen, maar zij deden het op hun manier. Zij werden vernietigd in het Heiligdom, ongeacht of zij de zonen van Aaron, de hogepriester, waren.

Vandaar staat er geschreven: 

“Vervloekt, wie het werk des HEREN met lauwheid verricht!” (Jeremia 48:10).

Aan de hogepriester werd de verantwoordelijkheid gegeven om de drie voorhangsels te passeren en te gaan waar geen andere man mocht gaan: het Heilige der Heiligen. Hij was de vertegenwoordiger van het volk en ontving de begeleiding die rechtstreeks van de Almachtige kwam. Hem dienen is een subliem geschenk en wordt alleen maar gegeven aan degene die gekozen werd. Er is geen plaats in het Werk van God voor avonturiers en vreemdelingen, maar wel voor oprechte, Godvrezende en trouwe dienaren.

Met dank aan: bisschop Domingo Siqueira


Elke zondag om 09.00uur & 12.00uur (ook om 18.00uur).
Adres : Neumanpad # 26
Paramaribo - Centrum
Tel. : +597 88 37 764