We bereiken het eind van nog een jaar, voor sommige is het een periode van feesten, (tijdelijke) blijdschap, overvloedige tafel, een verenigde familie, vrienden zien, uitstapjes etc. Voor anderen is het een tijd waarin ze herinneren wie heenging, een tijd van verdriet, eenzaamheid en gebrek…
Zoals het einde van het oude jaar in zicht is, moet het gelijk staan aan het eind van vele andere dingen, zoals bijvoorbeeld: het eind van de problemen. Maar zo ziet het er voor vele niet uit.
“Wees dan niet bezorgd over de dag van morgen, want de dag van morgen zal voor zichzelf zorgen; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.” (Mattheüs 6:34)
Hoe voelt het om rusteloos te zijn over de dag van morgen?
De oorsprong van het woord verdrukking komt vanuit het Latijns “tribulatio.onis”, het heeft synoniemen zoals: marteling, beproeving, pijn, angst, kwelling, verdrukking en pijn.
Verdrukken was een manier van martelen die gebruikt werd in de middeleeuwen. Een persoon werd op zijn rug op de grond gelegd, met gewichten die op zijn borst werden geplaatst, de ene na de andere, totdat de persoon niet meer kon ademen en een punt zou bereiken waarbij diegene levend werd verpletterd.
Het Bijbelse geloof gaat altijd gepaard met offer.
Ondanks het feit dat God offers vraagt, betekent dat niet per se dat Hij dat doet om ons te testen.
Hij wil ons leren om de juiste keuzes te maken.
Door over deze passage te mediteren, is het mogelijk om duidelijk te zien wat God van ons verwacht in deze donkere tijden.
Het commentaar op onze Getrouwe Bijbel in dit fragment is erg goed, diepgaand …
“Voordat Ik u in de moederschoot vormde, heb Ik u gekend; voordat u uit de baarmoeder naar buiten kwam, heb Ik u geheiligd. Ik heb u aangesteld tot een profeet voor de volken.” (Jeremia 1:5)
Nadat Jeremia door de Heer was geheiligd, werd hij een dienaar van God en daarom werd hij gestuurd waar God het maar wilde.
“En velen van de Samaritanen uit die stad geloofden in Hem om het woord van de vrouw, die getuigde: Hij heeft alles tegen mij gezegd wat ik gedaan heb. Toen dan de Samaritanen bij Hem gekomen waren, vroegen zij Hem bij hen te blijven, en Hij bleef daar twee dagen. En er kwamen er nog veel meer tot geloof, vanwege Zijn woord, en zij zeiden tegen de vrouw: Wij geloven niet meer om wat u zegt, want wijzelf hebben Hem gehoord en weten dat Híj werkelijk de Zaligmaker van de wereld is, de Christus.” (Johannes 4: 39-42)
Wanneer wij praten over het geloof in God, neigt de meerderheid van de mensen zich naar een religie, naar het type geloof dat zich baseert op de dingen die men ziet en voelt.
Het religieuze geloof is vol van gevoelens en emoties, een leeg geloof, vaak zelfs tot op het punt van veel Bijbelse kennis hebben, maar zonder praktische resultaten, en natuurlijk, wie dat type geloof bezit ziet ook geen verandering in hun levens. Om deze reden raakte duizenden mensen teleurgesteld in God en de kerk, ze eindigden verloren en zonder geloof.
De tijden veranderen, maar de essentie van het Christendom mogen we niet verliezen.
Vroeger stond Christen worden synoniem voor ‘’alles kwijtraken’’. Het geloof in de Here Jezus aannemen was direct een reden om vervolgd, vernederd en beledigd te worden door ongelovigen, uw bezittingen te verliezen, gevangen genomen te worden of zelfs gemarteld te worden tot de dood.
Wat wij willen doen, is niet altijd het best. Ik zou zelfs zo ver durven gaan om te zeggen dat het vaak het slechtste is.
Als u een persoon bent die alleen datgene doet waar u zin in heeft, dan bent u zeer waarschijnlijk ook een persoon die vaak teleurgesteld wordt.
“Ik ben de Deur; als iemand door Mij naar binnen gaat, zal hij behouden worden; en hij zal ingaan en uitgaan en weide vinden.” (Johannes 10:9)
Degene die werkelijk door de Deur heen gaat, genaamd Here Jezus, komt daardoor bij de Heilige Geest.
