EEN DOODGEWONE VROUW…

“En de naam van de vrouw van Amram was Jokebed, de dochter van Levi, 

die (haar moeder) aan Levi in Egypte baarde; 
en zij baarde aan Amram Aäron en Mozes en Mirjam, 

hun zuster” (Numeri 26:59).

Wanneer er normaal gesproken in de Bijbel de naam van een vrouw wordt opgenoemd zijn de namen die verschijnen die van Sara, Rebekka, Rachel, Ester, Ruth, Debora… Er wordt zeer weinig gesproken over Jokebed, in feite, helemaal niet zelfs. Dat komt omdat haar verhaal geplaatst werd in een verhaal dat veel groter was en de mensen de neiging hebben om meer naar de hoofdpersoon Mozes te kijken dan naar de mensen die onderdeel uitmaakten van zijn leven.

Net zoals vandaag de dag zien velen alleen degenen die op de voorgrond komen, ze kunnen niet de andere mensen zien die bijgedragen hebben aan het verhaal van die man of vrouw van God.

Ik identificeer me meer met Jokebed dan met Mozes, omdat zij een moeder was, zoals ik, en alleen daarom al ging zij door diverse woestijnen heen…

– Zij leefde gedurende de slavernij in Egypte en moest toezien dat haar kinderen Aäron en Mirjam een leven van vernedering moesten leiden, een leven dat niet van hun hoorde te zijn. Als wij ons hart vasthouden wanneer onze kinderen verkeerde beslissingen nemen, stel u zich dan voor waar zij doorheen ging om toe te zien dat haar kinderen niet eens beslissingen konden nemen?

– Toen Mozes werd geboren, leefde zij onder de vrees omdat zij wist dat men elk moment kon komen om haar pasgeboren kind te doden op het bevel van de farao. Dus verborg zij hem totdat het niet meer mogelijk was. In plaats van gebruik te kunnen maken van die gelukkige momenten met haar nieuwe baby, leed Jokebed omdat zij hem moest verbergen voor alles en iedereen.

– Er was een dag waarop zij moest kiezen om toe te zien dat haar zoon vermoord zou worden of hem, letterlijk, te werpen in de Hand van God. Zij plaatste hem in een mand in de rivier de Nijl en vertrouwde op God. Ik ben ook door zoiets heen gegaan en kan bevestigen dat er geen grotere pijn voor een moeder bestaat dan om toe te zien dat haar kind weggaat, zonder te weten waar hij/zij naartoe gaat, hoe het met hem/haar gaat, hoe hij/zij zal overleven, zonder enige garantie… Alleen de Heilige Geest kan ons in zulke momenten staande houden.

– Zij had een kortstondig moment van verlichting toen zij haar zoon terugkreeg om voor hem te zorgen, maar zij wist dat die tijd maar beperkt was, en dat zij hem moest teruggeven aan de prinses van Egypte. Ik kan me voorstellen dat Jokebed tegen zichzelf zei: “Ik kan mezelf niet toestaan om een band met dit kind op te bouwen…”, met tranen in haar ogen, hem omhelzend, kussend en haar kind de gehele tijd aan het ruiken, om de korte tijd die zij met haar kind kon doorbrengen te kunnen compenseren.

– Jokebed moest van afstand toezien dat haar zoon door een andere vrouw werd opgevoed te midden van een volk dat haar volk haatte. Zij moest toezien dat haar geliefde zoon valse goden moest aanbidden en leven alsof zij niet bestond totdat hij volwassen zou worden. Beste vrienden, Mozes verliet het paleis van farao pas toen hij veertig jaar oud was. Stel u zich voor, voor een moeder is dat een eeuwigheid!

– En alsof dat niet genoeg was, kwam Jokebed ook te weten dat haar zoon uit Egypte moest vluchten en kreeg ze gedurende veertig jaar niets meer van hem te horen (en zeer waarschijnlijk stierf zij voordat hij terugkeerde naar Egypte, omdat de Bijbel haar daarna niet meer vermeldt). Elke ochtend dacht zij waarschijnlijk aan haar zoon en vroeg zich af: “Zou hij nog in leven zijn?”.

Vrienden, wanneer wij het verhaal van Mozes lezen, dan kunnen wij ons niet voorstellen wat voor een prijs zijn moeder moest betalen voor zijn leven. Zij maakte deel uit van een man die God koos om Zijn volk te redden. Het zou niet zomaar een verhaal worden en hij zou niet een willekeurige man worden, vandaar de noodzaak van de grootte van het offer.

Dat klopt, offers bestaan in verschillende grootten.

Hoe groter Gods plan voor uw leven, hoe groter het offer zal zijn dat Hij van u zal vereisen. Hoe groter de strijd, hoe groter de overwinning. En het grootste offer is om te vertrouwen dat God de controle heeft, ondanks het feit dat het eruit ziet alsof alles een chaos is.

Jokebed was niet een doodgewone vrouw en ik wil dat ook niet zijn.

Met dank aan: Cristiane Cardoso


Elke zondag om 07.00uu - 09.00uu & 12.00uu (ook om 15.00uu & 18.00uu).
Adres : Neumanpad # 26
Paramaribo - Centrum
Tel. : +597 88 37 764