Bisschop, ik heet Elandio Arruda de Sales, ben 49 jaar oud en woon in een kleine stad in de Amazone. Ik ben iemand geweest die zich altijd bezig hield met de goede normen en waarden. Ik was militair, trouwde, kreeg kinderen en dacht altijd dat ik zou overwinnen in het leven. Omdat ik iemand was die veel werkte en eerlijk was, dacht ik dat dat genoeg zou zijn, maar alle kracht die ik had was niet genoeg om een grote leegte die ik binnenin mij had op te vullen.
Toen begon ik iets te zoeken om deze leegte hoe dan ook op te vullen. Ik begon meerdere kerken te bezoeken en met de dag werd deze leegte groter.
Op een dag zei een “profetes”, in een van deze kerken, tegen mij dat ik, om gelukkig te worden, mijn gehele militaire carrière moest opgeven. Ze zei dat God haar had verteld dat ik in de verkeerde plaats was en dat de enige manier om gelukkig te zijn was om mijn militaire carrière achter te laten en dat God mij zou laten zien wat het beste voor mij is. Omdat ik heel graag gelukkig wilde zijn en ik geloofde dat zij iemand was die door God gebruikt werd, gaf ik mijn militaire carrière op.
Toen begonnen de dingen pas echt gecompliceerd te worden. Ik begon veel ruzie te hebben met mijn vrouw en was abnormaal nerveus en geprikkeld. Ik kon niet begrijpen wat er met mij gebeurde. Heel triest, totaal gedesoriënteerd, met zelfmoordgedachtes, afschuwelijke dingen… En in dit alles was ik daar, trouw aan die kerk.
Wanneer ik vragen stelde over mijn huidige situatie zei de profetes dat het God was die mij voorbereidde op een zegen. Na een aantal maanden in deze situatie, hield ik het niet meer vol, omdat mijn huis getransformeerd was in een ware hel. Toen ik de kerk verliet begon ik te drinken, met hoererij en in mijn zoektocht om de leegte te vervullen die geen einde leek te hebben, begon ik elke dag te drinken en deed veel aan hoererij.
Tot het punt dat mijn huwelijk eindigde. Ik leerde een andere vrouw kennen, die vandaag de dag mijn echtgenote is, verliet het huis en zonk verder in de verslavingen. Toen kwam ik in aanraking met cocaïne. Toen werd mijn leven écht een hel. Ik sliep niet, bracht nachten door door veel drugs te snuiven, had geen vrede, de ware hel. Ik was heel nerveus, had ruzies in mijn huwelijk en verspilde al mijn geld omdat mijn vrouw samen met mij drugs begon te snuiven.
Bisschop, u heeft geen idee welke hel wij geleefd hebben. Wanneer de sensatie voorbij was, bleef ik heel triest en verwoest achter. Ik, die een zeer gerespecteerd man in mijn stad was omdat ik militair was, werd nu minacht door mensen. Mensen keken me aan en leken niet te geloven wat ze zagen. Ik verloor mijn respect en waardigheid, het was een grote vernedering. Soms durfde ik het huis niet uit, maar ik had de kracht niet om deze verslavingen los te laten.
Tijdens een van deze late nachten, na het gebruiken van veel drugs, zette ik de tv aan en zag, voor de eerste keer, iemand praten met absolute zekerheid dat een verslaving genezen kan worden. Op dat moment stopte ik met wat ik deed en begon ik aandacht te besteden aan wat u zei, maar iets in mij zei dat u geen idee had hoe mijn situatie was en dat er voor mij geen uitweg bestond. Maar op dat moment, alsof u mij dit kon horen zeggen, zei u: “Als u denkt dat dit niet mogelijk is voor u, kijk dan naar de hoeveelheid mensen die al bevrijd werden.” Die woorden raakten mij.
Ik sprak niet met de mensen die met mij waren, maar de volgende dag keek ik opnieuw naar het programma, ook al gebruikte ik alsnog. Ik volgde een maand lang het programma, luisterend naar hoe u zei dat er een genezing is voor verslavingen. Toen zei ik tegen mezelf: “Ik ga naar die behandeling”. Elke dag zei ik dat tegen mijzelf. Ondanks alles wat ik meemaakte kon ik die woorden niet vergeten.
Op een dag was ik in mijn achtertuin toen ik een auto voorbij hoorde rijden die aankondigde dat de behandeling naar mijn stad zou komen. Ik stapte daarom op mijn motor en volgde de auto om beter te luisteren en uit te zoeken waar het zou zijn. De auto stopte in een straat bij mij in de buurt en een paar mensen stapten uit om uitnodigingen voor de behandeling uit te delen. Ik nam er één aan; het was alsof God naar mijn buurt kwam om mij te zoeken. Nu wist ik wat het adres van de kerk was en wist ik dat de dienst op zondag om drie uur zou zijn. Die zondag ben ik er niet naartoe gegaan omdat een aantal vrienden langs kwamen en wij drugs begonnen te gebruiken op vrijdag en alleen op maandag stopten. Maar ik zei tegen mijn echtgenote: “We gaan aanstaande zondag daarheen omdat ik deze behandeling wil”.
Bisschop, die week ging alles wat u zich kunt bedenken verkeerd. Het was zeer moeilijk om erbij te zijn, maar we kwamen aan. De pastoor vroeg, “Wie heeft de drang om op dit moment te drinken, roken of drugs gebruiken?” Hij zei dat hij ons zou tonen waardoor verslavingen veroorzaakt werden. Sommigen waren al bij het Altaar. Ik nam mijn echtgenote bij de hand en wij gingen naar voren. De pastoor vroeg mij wat mijn verslaving was en verzekerde mij dat als ik die plek niet bevrijd zou verlaten hij de Bijbel zou eten.
Toen de pastor zijn hand op mijn hoofd legde, herinnerde ik me niks meer van wat er gebeurde. Toen het voorbij was, voelde ik me zo licht dat het moeilijk was om te lopen. Het gebeurde precies zoals u zei dat het zou gebeuren: vanaf dat moment had ik geen drang meer om welke vorm van drugs dan ook te gebruiken. Hij bad ook voor mijn echtgenote en zij voelde zich ook goed. Na de dienst stonden we in de rij om met de pastor te praten, hij adviseerde ons om de behandeling te blijven volgen. Ik deed alles wat hij zei en volgde altijd zijn adviezen op.
Hij zei ook altijd iets dat ik tot de dag van vandaag heb bewaard: we moeten met al onze kracht strijden om de Heilige Geest te ontvangen, dat het goed was om vrij te zijn van de verslavingen, maar dat alleen Jezus ons de ware vreugde kan geven door middel van de doop met de Heilige Geest. Hij legde uit dat de Vasten van Daniel zou beginnen op de zondag die daarop volgde en dat het een grote gelegenheid was om de Heilige Geest te ontvangen.
Diezelfde zondag werden mijn echtgenote en ik gedoopt in het water en gingen wij doorweekt naar huis. Ik zei tegen haar: “Wij zullen de Heilige Geest ontvangen!” We deden alles correct en vandaag is het precies 3 en een halve maand geleden dat ik de dienst tegen de verslavingen volg en op zondag 11 oktober, toen de bischoppen voor ons baden om de Heilige Geest te ontvangen, ontving ik Hem. Het was een wonderbaarlijke ervaring; er zijn geen woorden die uit kunnen drukken hoe het voelt om de Heilige Geest te hebben in ons. Ik wilde mijn echtgenote omarmen zodat zij kon voelen wat ik op dat moment voelde.
De bisschop eindigde het gebed, maar ik bleef huilen, niet van verdriet maar van vreugde, wetende dat God’s liefde voor mij zo groot was, en dat, ondanks het feit dat ik zo’n slecht persoon ben geweest, Hij nu in mij woonde. Bisschop, niemand kan zich voorstellen wat het is om de Heilige Geest in mijn binnenste te hebben. Het enig wat ik nu nog wil doen is praten over God’s liefde met degenen die lijden.
Bisschop, bedankt dat u naar ons hebt gekeken, omdat u weet dat wij behandeld worden als het uitschot van de wereld deze aarde, verlaten door allen en iedereen, zelfs onze eigen familie’s walgden van ons, maar u strekte uw hand uit om ons uit de hel, waarin wij leefden, te halen. Wij zijn heel gelukkig!
Nu praat ik met al mijn vrienden om ze te vertellen dat er een uitweg bestaat voor hun situatie en ik ben hier het bewijs van. Ik wil u zeggen dat ik op een dag naar Sao Paulo zal komen om u persoonlijk te bedanken, want nu ben ik er zeker van dat mijn toekomst veel overwinningen zal hebben. Ik wil een helper worden en heb hier zelfs al over gesproken met mijn pastor.
Bisschop Rogerio, dat God u en bisschop Macedo kracht blijft geven om degenen waar niemand in gelooft te helpen, omdat er een oplossing bestaat voor hun problemen. Hoe vaak dacht ik wel niet om mijn eigen leven te nemen, nadat ik weer een avond lang drugs had gebruikt? Maar nu ben ik hier vol van vreugde.
Hartelijk bedankt!
Elandio Arruda de Sales
Elandio Arruda de Sales
Met dank aan: bisschop Rogério Formigoni
Tel. : +597 88 37 764
Elke zondag om 07.00uu , 09.00uu , 12.00uu & 18.00uu (ook om 15.00uu).
Adres : Neumanpad # 26
Paramaribo - Centrum
Geen opmerkingen:
Een reactie posten