HOEZO?

Boodschap van de Vasten van Daniël

Hoor wat de Geest zegt:

“Hij zal als een herder zijn kudde weiden, in zijn arm de lammeren vergaderen en ze in zijn schoot dragen; de zogenden zal Hij zachtkens leiden.Wie mat de wateren met zijn holle hand, bepaalde de omvang der hemelen met een span, vatte met een maat het stof der aarde, woog de bergen met een waag en de heuvelen met een weegschaal? Wie bestuurde de Geest des Heren en onderrichtte Hem als zijn raadsman? Wie raadpleegde Hij, dat deze Hem inzicht zou geven, het rechte pad zou leren, kennis bijbrengen en de weg des verstands doen kennen? 

Zie, volken zijn geacht als een druppel aan een emmer en als een stofje aan een weegschaal; zie, eilanden zijn als fijn stof, dat uitgestrooid wordt; de Libanon is niet toereikend als brandhout, en zijn wild gedierte niet ten brandoffer. Alle volken zijn als niets voor Hem, zij worden door Hem beschouwd als nietig en ijdel. Met wie dan wilt gij God vergelijken en welke vergelijking op Hem toepassen? Een vakman giet het beeld en een goudsmid overdekt het met goud en smeedt er zilveren ketenen voor. Wie te arm is voor een wijgeschenk, kiest een stuk hout dat niet verrot; hij zoekt zich een kundige vakman om een beeld op te richten, dat niet wankelt. Weet gij het niet? Hebt gij het niet gehoord? Is het u van de aanvang niet verkondigd? Hebt gij geen begrip van de grondvesten der aarde? Hij troont boven het rond der aarde, en haar bewoners zijn als sprinkhanen; Hij breidt de hemel uit als een doek en spant hem uit als een tent waarin men woont. Hij geeft de machthebbers over ter vernietiging, Hij maakt de regeerders der aarde tot ijdelheid; nauwelijks zijn zij geplant, nauwelijks gezaaid, nauwelijks wortelt hun stek in de aarde, of Hij blaast reeds op hen, zodat zij verdorren, en een storm neemt ze op als stoppels.

Met wie dan wilt gij Mij vergelijken, dat Ik hem zou gelijk zijn? zegt de Heilige. Heft uw ogen naar omhoog en ziet: wie heeft dit alles geschapen? Hij, die het heer daarvan in groten getale uitleidt en elk daarvan bij name roept door de grootheid zijner sterkte en omdat Hij geweldig van kracht is; er blijft niet één achter. Waarom zegt gij, o Jakob, en spreekt, o Israël: mijn weg is voor de Here verborgen en mijn recht gaat aan mijn God voorbij? Weet gij het niet, hebt gij het niet gehoord? Een eeuwig God is de Here, Schepper van de einden der aarde. Hij wordt noch moede noch mat, zijn verstand is niet te doorgronden. Hij geeft de moede kracht en de machteloze vermeerdert Hij sterkte. Jongelingen worden moede en mat, zelfs jonge mannen struikelen, maar wie de Here verwachten, putten nieuwe kracht; zij varen op met vleugelen als arenden; zij lopen, maar worden niet moede; zij wandelen, maar worden niet mat” (Jesaja 40:11-31).

Is het mogelijk om toegang te krijgen tot de bronnen van het Levend Water en alsnog te leven van druppeltjes?

Is het mogelijk om toegang te hebben tot de Almachtige en te leven van kruimeltjes?

Klopt het om te geloven in de Enige Soevereine Heer van de Hemelen, Aarde en het gehele Universum en alsnog een ellendig en miserabel leven te leiden?

Nee! Dat klopt helemaal niet!

“Waar ontbreekt het mij dan aan?” – vraagt u.
Mijn vriend en vriendin, het ontbreekt u aan totale overgave.

Als God ons Zijn Geest niet met mate geeft, hoe kunnen wij Hem dan een deel van ons innerlijk geven?

“…want Hij geeft de Geest niet met mate” (Johannes 3:34).

De reden waarom een persoon de Heilige Geest niet ontvangt, is niet omdat hij een zondaar is of het niet verdient, maar vanwege een gebrek aan totale overgave.
Alleen dat.

Jezus leert:

“Geeft en u zal gegeven worden: een goede, gedrukte, geschudde, overlopende maat zal men in uw schoot geven. Want met de maat, waarmede gij meet, zal u wedergemeten worden” (Lucas 6:38).

Zou het té moeilijk zijn om te begrijpen dat wij gemeten worden met dezelfde maat waarmee wij meten? Oftewel, met de mate waarin wij geven, ontvangen wij ook weer terug.
Daarom dient degene die de volheid van de Geest wil ontvangen ook alles van zich te geven.

***

Commentaren

Gertrude Cardoso

Goedemorgen,

Ik ben niet goed met woorden, maar ik wil vertellen wat God vandaag om 6u, met uw hulp via het radioprogramma, tegen mij heeft gezegd. Ik kom al jaren naar de UKGR, maar bezocht de kerk slechts. Hoewel ik ben gestopt met veel verkeerde dingen, een tiendegever ben geworden, mijn geloften heb gemaakt, op woensdag en zondag naar de kerk ga en van mensen heb gehoord dat ik zoveel ben veranderd dat ik op een ander persoon lijk (zelfs in de manier waarop ik mij kleed), ondanks al die veranderingen, bleef ik toch pieken en dalen hebben in de kerk. Maar ik accepteerde het niet om slechts een bezoeker van de kerk te zijn. Vandaag kon ik inzien dat OM DE HERE JEZUS TE VOLGEN ik dien te doen wat Zacheus deed. Ik wil JEZUS ZIEN. Ik sprak met Jezus zoals ik nog nooit had gedaan. Ik vroeg niet voor de Heilige Geest, maar voor Zijn genade, dat ik zolang Zijn Woord heb lopen horen en dat ik mezelf nog steeds niet had overgegeven, omdat ik Hem niet WILDE ZIEN. Ik weet dat Hij mij heeft gehoord en mij de zekerheid heeft gegeven om mijn Put te blijven graven om het WATER VAN HET LEVEN te zoeken. Dank u wel mijn GOD. En ook u bedankt, bisschop Macedo.

***

Miguel Saene

Goedemorgen bisschop Macedo,

Mijn naam is Miguel, ik ben een Mozambikaan en woon in de stad Maputo.
Gedurende een lange tijd hield ik mezelf voor de gek. En het was niet een korte tijd, 5 jaren in de UKGR en niets veranderde in mijn leven. Ik begreep heel snel het Woord van God, maar desondanks gebeurde er niets. Ik had geen interesse om te wandelen met de Almachtige en was mentaal gesproken zeer lui om Zijn Woord te overpeinzen. Ik was armoedig in alle aspecten, ook al ging ik naar de kerk. Het kwam zelfs zover dat ik op straat leefde. Van alle mensen, ik??? Degene die zo’n grote voorbeeld was op school en in de regio waar ik woonde? Maar mijn leven was niet samen met God. Gezien het feit dat ik arm was toen ik kwam en alsnog arm bleef. Ik kon niet begrijpen hoe ik, iemand die over enige kennis beschikte, zo kon aftakelen!!!

Het antwoord kwam in de vorm van deze Vasten van Daniël, omdat ik Gods Hand al in mijn voordeel zie bewegen, wat voorheen niet gebeurde, waardoor ik zelfs dacht dat God niets van mij wilde weten. Maar nu ik besloten heb om Hem te zoeken, zie ik Zijn gunst.

Door de strijden waar ik nu doorheen ga, kan ik zeggen dat ik dicht bij de doop met de Heilige Geest ben.
Ik dank de Here Jezus voor Zijn geduld en goedheid tegenover mij, omdat ik dat niet verdiende. Bedankt bisschop Macedo en alle andere mannen van God in Maputo, Moçambique en over de gehele wereld, voor jullie toewijding om door de Heer gebruikt te worden, omdat ik, die een niemand ben, daardoor werd bereikt. Dat God jullie overvloedig zegene in de Naam van de Here Jezus, die ook mijn Heer is.

***

Nathalia

Hallo bisschop,

Van kleins af aan groeide ik op in de UKGR, maar toen ik ouder werd, stopte mijn ouders naar de kerk te gaan, zodoende bleven wij jaren weg van de Aanwezigheid van God. In deze tijd kreeg mijn vader een herseninfarct en daarna kanker. In dit alles nodigde een helpster mijn zus (die nu een helpster is) uit om naar de JongerenGroep te komen en mijn zus ging trouw. Daarna ging mijn moeder naar de kerk en vervolgens mijn vader. Ik ging uiteindelijk ook, maar ik ging niet voor God, ik ging vanwege mijn ouders, omdat zij aan bleven dringen. Totdat zij totaal trouw werden en ik wegging van de kerk.
Mijn leven was een hel, want mijn vader had kanker en ik had last van epileptische aanvallen, maar desondanks bleef ik hoogmoedig. Ik aanbad zangers en gaf mijn leven om achter hun aan te gaan. Maar om God te zoeken, deed ik geen enkele moeite, ik zei dat ik nooit naar de UKGR zou terugkeren. Bisschop, ik zei dat ik gelukkig was, maar dat was ik niet. Zoals de toestand van mijn vader verergerde, gebeurde hetzelfde ook met mij. Hij werd maandenlang opgenomen en ik met mijn aanvallen bleef thuis met mijn zus. Zij ging naar de kerk en ik bleef, na school, thuis doelloos achter. Na maanden kwam mijn vader weer thuis, maar hij was helemaal verzwakt vanwege de behandelingen. Helpers kwamen naar huis om hem te dopen. Het was heel mooi om te zien, bisschop.

Helpers, helpsters en vrouwen van pastors bezochten mij en nodigden mij uit om naar de kerk te gaan, maar ik behandelde hen slecht en was bovendien hoogmoedig. Op een dag kwam een pastor mij bezoeken en zei tegen mij dat mijn geloof er zeer slecht aan toe was, maar dat God met open armen klaar voor mij stond.

Bisschop, ik rebelleerde en behandelde iedereen slecht, werkelijk iedereen. Ik begon spinnen op mijn lichaam te zien. Mijn aanvallen werden telkens meer, zelfs met medicijnen tegen de kanker ging mijn vader achteruit. Een aantal maanden later werd mijn vader voor de laatste keer opgenomen en ik begon in mijzelf snijden, omdat ik het “cool” vond. Daarna stierf mijn vader en dat was het einde, omdat ik het niet meer kon verdragen. Terwijl mijn familie naar de kerk ging, bleef ik thuis, huilend en “met hem praten”.

Daarna begon er een kleine gebedsdienst bij ons thuis. Ik verborg mij in mijn kamer, omdat ik er niet deel aan wilde nemen. Maar God riep mij en Hij was groter dan ik. Ik begon deel te nemen aan de dienst en keerde definitief terug naar de kerk. Ik hield me vast aan God, maar ik dacht dat Hem alleen maar zoeken genoeg zou zijn om mij te genezen van de aanvallen die ik nog had.
Toen ik naar de kerk kwam, begon de Vasten van Daniël. Handelend door mijn emotie wilde ik eraan deelnemen, maar op mijn manier. In de kerk had ik slechte ogen naar anderen en dacht er weer aan om de kerk te verlaten. De aanvallen die stopten, kwamen weer terug. Ik heb nooit bekend gemaakt en voelde me ook niet slecht tijdens de diensten. Soms voelde ik angst, maar dat ging snel weg. Ik was “ver van de kerk”, terwijl ik in de kerk was. Voor mij leek het alsof God mij niet wilde en dat Hij niet naar mij luisterde. Ik wilde Hem dienen, maar deed alleen mijn eigen wil.

Vorige week echter gebeurde er iets. Ik was weer de Vasten van Daniël aan het doen op mijn manier, totdat ik stopte en dacht: “Waar leid dit mij naartoe? Tot wanneer zal ik de dingen op mijn manier proberen te doen en te willen dat God naar mij kijkt?”
Ik begon te offeren. Ik begon vooral te stoppen om naar de tv-series te kijken waaraan ik verslaafd was. Vandaag voel ik geen drang meer. Op woensdag tijdens het zoeken van de Heilige Geest vernederde ik mij voor God. Ik vroeg Hem om mij te reinigen, omdat ik Hem wilde kennen.
Bisschop, een blijdschap vervulde mijn ziel, die zolang leed. Een vrede die door niemand gegeven kan worden, alleen God! Ik huilde lachend. Het waren tranen van blijdschap, ik wilde alleen maar dat het nooit zou stoppen. Ik wilde God blijven aanbidden en prijzen. Deze Vasten is heel kostbaar voor mij, omdat ik tot nu toe lach, ik heb vrede. Voorheen had ik onzekerheden, twijfels, nu alleen maar zekerheden, de zekerheid van de Behoudenis, van de Heilige Geest, van mijn genezing. Ik weet alleen dat ik meer van God in mij wil, bisschop.

Rivieren van Levend Water vloeien in mij. Ik voel zo’n sterk verlangen, een vuur in mijn binnenste, om aan de zielen te bieden wat ik heb, wat er door mijn ziel heengaat! Dank u wel bisschop! Dat de Here Jezus u en uw familie meer zegene. En allen die de Heilige Geest aan het zoeken zijn, stop niet! Omdat God naar u luistert, Hij wil alleen maar dat wij de Put dieper graven. Ik heb mijn Schat gevonden, deze Schat is onuitlegbaar!

***

Christiano Vasconcelos

Goedenavond bisschop,

Zoals u zei tijdens deze boodschap, zorgen wij vaak voor degenen die buiten staan, maar degenen die naast ons staan, laten wij toe in onze levens. Ik was 8 jaar een pastor en was altijd toegewijd aan het Werk van God. Sinds ik een helper was, gaf ik mijn beste, maar daarna gleed de tijd voorbij.

Ik waakte niet. Ik luisterde naar de geest van de dood in plaats van de Geest van het Leven. Omdat ik altijd heel actief was hoorde ik altijd wel iemand zeggen: “Het hoeft niet per se zo te zijn, jij wil alleen maar de aandacht van de leiding trekken, enz”. Deze “vrienden” zeiden altijd hetzelfde: “We hoeven niet per se op de rechte weg te lopen, dat was iets van toen wij nog maar helpers waren…”

Ik begon daar gehoor aan te geven en liet die gedachtes in mijn binnenste toe. Ik verliet het Werk van God voor iets onzinnigs, toentertijd begreep ik het niet, maar nu wel. Het was niet de bisschop of de pastor die mij uit het Werk haalde, maar de Heilige Geest, omdat ik deze geest in mijn binnenste had toegelaten. Ik was aan het stikken, tot drie weken geleden, toen ik over de Vasten van Daniël hoorde. Ik was in de kerk, geestelijk aan het stikken en stierf van binnen. Mijn ziel wilde schreeuwen, maar ik liet het niet toe. Totdat ik elke dag naar uw radioprogramma begon te luisteren en daardoor elke dag sterker werd.

Bisschop, vandaag is er rust en vrede in mijn ziel, mijn botten zijn hersteld, ik weet dat deze geest van dood geen macht meer over mij heeft. Ik zal met al mijn krachten strijden om zoveel mogelijk zielen te redden voor het Koninkrijk Gods.

Ik hoop dat deze opluchting kan voorkomen dat andere dienaren dezelfde fout zullen begaan die ik beging. Tijdens de diensten wanneer de bisschop of de verantwoordelijke pastor sprak, zei een ander altijd “het is niet per se zo hoor”. Luister daar niet naar! Luister naar de leiding van de Heilige Geest. Ik hoop dat mijn voorbeeld jullie kan helpen.

Bisschop Edir Macedo

Elke zondag om 07.00uu , 09.00uu , 12.00uu & 18.00uu (ook om 15.00uu).

Adres : Neumanpad # 26

Paramaribo - Centrum

Tel. : +597 88 37 764