Een van de dingen die het meest worden bekritiseerd aan onze kerk, is de leer over het offer – vooral in de periode van de Campagne van Israël, wat twee keer per jaar plaatsvindt. Dit zijn de zinnen die ik het meest heb gehoord:
1. Offerandes en tienden geven, prima, maar de leer dat God van ons verwacht dat wij vandaag de dag onze bezittingen offeren is misbruik maken van de leden van de kerk, en de Bijbel gebruiken om winst te maken.
2. Het is onverantwoord om christenen onder druk te zetten om grote hoeveelheden geld te geven, vooral degenen die hun rekeningen bijna niet kunnen betalen.
3. De constante leer over het offer gedurende de weken van de Campagne van Israël is niets anders dan hersenspoeling.
4. Als de kerk zo wanhopig is voor geld, dan moet het fondsen werven voor welk project ze ook willen uitvoeren, en niet in de Bijbel zoeken om de mensen zich schuldig te doen voelen als ze niet geven.
5. Kerken dienen bekend te zijn vanwege het geven aan de armen en niet omdat zij hun iets afnemen.
6. Leren over het financiële offer in ruil voor de antwoorden op de gebeden is hebzucht onderwijzen en God behandelen als een geldautomaat.
Laten we over elk van deze stellingen praten:
1. De leer dat God van ons verwacht dat wij vandaag de dag onze bezittingen offeren is misbruik maken van de leden van de kerk, en de Bijbel gebruiken om winst te maken. – In Handelingen 4, verkochten de leden van de eerste kerk alles wat ze hadden – land, bezittingen – en legden dit aan de voeten van de apostelen, omwille van de verkondiging van het Evangelie. Niemand had enig gebrek, omdat zoals zij gaven, God voorzag voor allen. Hoewel het radicaal overkomt, is er niets antibijbels aan het offer. Het bestaat in elk deel van de Bijbel, van de weduwe van Sarepta in het Oude Testament, tot de weduwe met twee muntstukken in het Nieuwe Testament, in de geboden van Jezus voor de rijke jongeling, waarin Hij gebiedt dat hij alles wat hij heeft verkoopt en Hem volgt, tot het eigen offer van Jezus aan het kruis, dat werd voorspeld door Abraham, tijdens het offeren van Isaak, honderden jaren eerder. Offers zijn doordrongen in de Bijbel.
2. Het is onverantwoord om christenen onder druk te zetten om grote hoeveelheden geld te geven, vooral degenen die hun rekeningen bijna niet kunnen betalen. – De mensen uitdagen om door het geloof te leven is de essentie van het Evangelie. Als iemand in het vlees geeft, uit een schuldgevoel, enkel om iets te tonen of vanwege een verplichting, dan is het geloof niet aan het werken en gooit hij de gelegenheid om gezegend te worden praktisch weg. Maar wij hebben de documentatie van tienduizenden mensen die ziek en wanhopig waren en nu kunnen getuigen van de macht van God die hen uit de armoede leidde, vanuit de ziekte en de wanhoop, naar een leven in overvloed en stabiliteit, omdat ze de moed hadden om niet alleen geld te offeren, maar hun levens in toewijding aan Hem. Deze mensen verloren niets, ze wonnen exponentieel!
3. De constante leer over het offer gedurende de weken van de Campagne van Israël is niet meer dan hersenspoeling. – Offer is simpel om te begrijpen, maar moeilijk om te accepteren voor degenen die het horen. Er bestaat een demonische weerstand waar geen persoon aan kan ontsnappen, hoe geestelijk hij ook is. Bij vele keren dat God me uitdaagde om iets te offeren dat ik erg koesterde, was de duivel altijd daar, hij deed zijn best om mij emotioneel gesproken aan te vallen en me excuses te geven om er niet mee door te gaan. De reden is dat het offer, wanneer het in geloof wordt gedaan, een vorm van een intense geestelijke strijd is. Ik geef toe dat herhalende leer vermoeiend is als een pastor niet goed is getraind of niet toelaat dat de Geest door hem spreekt. Maar het concept van het offer is zo machtig dat het ontwikkeld en uitgelegd dient te worden, zodat degene die het hoort, rationele en bewuste beslissingen kan nemen, uit zichzelf.
4. Als de kerk zo wanhopig is voor geld, dan moet het fondsen werven voor welk project ze ook willen uitvoeren, en niet in de Bijbel zoeken om de mensen zich schuldig te doen voelen omdat ze niet gaven. – De Campagne van Israël is geen wanhopige poging van de kerk om geld te krijgen. Het is een periode waarin diepe geestelijke waarheden worden benadrukt met het volle begrip dat ze gemakkelijk verkeerd begrepen kunnen worden, en dat de kerk beschuldigd kan worden van alle bovengenoemde stellingen. Zoals Petrus zei toen hij bij het Hof van Israël was: “Men moet Gode meer gehoorzamen dan de mensen” ( handelingen 5:29).
5. Kerken dienen bekend te zijn vanwege het geven aan de armen en niet omdat zij hun iets afnemen. – Heeft u deze oude gezegde ooit gehoord? “Geef een man een vis en hij heeft eten voor één dag, leer een man hoe te vissen en hij zal zichzelf een leven lang voeden.” De mensen leren om op God te vertrouwen door middel van het offer is hun vertrouwd doen raken met een vorm van geloof, zodat zij niet de zorg of hulp van anderen nodig hebben om hun problemen te overwinnen. Zij kunnen de bovennatuurlijke macht van God enkel voor zichzelf ervaren door middel van het offer. Onze kerk heeft veel sociale projecten die de daklozen, gevangenen, degenen die misbruikt waren en degenen voor wie geen onderwijs mogelijk was, helpen – maar niets transformeert het leven zoals de kracht van het offer.
6. Leren over het financiële offer in ruil voor de antwoorden op de gebeden is hebzucht leren en God behandelen als een geldautomaat. – Jezus leerde “Geef en u zal gegeven worden,” en “met de maat, waarmede gij meet, zal u wedergemeten worden”. Offers en offerandes die vroeger naar de Tempel werden gebracht, werden om specifieke redenen gebracht, en soms vroeg God om specifieke offers voordat Hij hun bepaalde overwinningen gaf. Ja, wij dienen enkel te geven uit blijdschap om te geven, en alles wat niet vrijwillig, uit liefde, wordt gegeven, is geen waar offer. Desondanks behandelt God ons als kinderen die aansporing nodig hebben om het juiste te doen, wat heel erg lijkt op de manier waarom wij onze eigen kinderen goede lessen leren door middel van compensatie. Offeren en vragen om de transformatie van ons leven zijn perfecte Bijbelse concepten die ons, nederig, naar God leren kijken als onze Vader.
“Voorts maken wij u bekend, broeders, de genade van God, die in de Gemeenten van Macedonie gegeven is. Dat in vele beproeving der verdrukking de overvloed hunner blijdschap, en hun zeer diepe armoede overvloedig geweest is tot den rijkdom hunner goeddadigheid. Want zij zijn naar vermogen (ik betuig het), ja, boven vermogen gewillig geweest; Ons met vele vermaning biddende, dat wij wilden aannemen de gave en de gemeenschap dezer bediening, die voor de heiligen geschiedt” (2 Corinthiërs 8:1-4 Statenvertaling).
Met dank aan: bisschop David Higginbotham
Elke zondag om 07.00uu, 09.00uu, 12.00uu & 15.00uu.
Adres : Neumanpad # 26
Paramaribo - Centrum
Tel. : +597 88 37 764
Elke zondag om 07.00uu, 09.00uu, 12.00uu & 15.00uu.
Adres : Neumanpad # 26
Paramaribo - Centrum
Tel. : +597 88 37 764
Geen opmerkingen:
Een reactie posten