UNKULUNKULU MKHULU

Mijn naam is Alexandre M. Sacama. Ik verliet mijn geboortestad, Cabinda – Angola, toen ik 11 was. In alle jaren dat ik opgroeide, hoorde ik mensen praten over de apartheid, het bloedbad in Kassinga in Namibië en vele andere oorlogen en vernederingen in Afrika. Ik herinner mij dat mensen hymnes zongen, liederen van verdriet en pijn, kreten die door de steden, dorpen en stammen echoden vanwege de oorlog, hongersnood en natuurrampen. De straten van de stad roken naar de stank van dood, terwijl bommen explodeerden en duizenden vermoordden en verwondden.

Ouders verloren hun kinderen en vrouwen verloren hun mannen, allemaal in hun onschuld. Ik weet dat velen stierven zonder te weten waarom zij stierven en ik herinner mij dat het clementiebeleid in de jaren 80 werd gecreëerd in Angola, om degenen te helpen die door o.a. de oorlog zijn misplaatst. Ik herinner me ook dat het leed, verdriet en de pijn duidelijk te zien waren in een ieders ogen.

Toen ik naar de inauguratie van de Tempel van Salomo keek en de mensen uit Afrika tussen blanke, rijke en gelukkige mensen zag zitten, hymnes aan het zingen, kon ik mijn tranen niet inhouden. Het viel mij op dat de hymnes niet werden gezongen door verdrietige mensen, met een droevig gezicht of een mond dat een lijdensweg beleed, zonder ook maar een beetje gerechtigheid te ontvangen.

Wat mij opviel was de vrijheid, de vrede, iets ongewoons, iets wat niet valt uit te drukken. De vraag is dus: Wat kan God niet voor ons doen, als Hij Zijn enige Zoon gaf om te sterven voor mijn zonden en mij te beschermen van de schaduw des doods?

Ik vraag mij af: wat zou er van deze mensen en zoveel anderen zijn geworden als bisschop Macedo halverwege had opgegeven? Als hij tijdens zijn eerste strijd had opgegeven? Natuurlijk zouden deze mensen, en ik natuurlijk ook inbegrepen, nog steeds slaven zijn van een gebroken systeem.

U kunt misschien zeggen dat ik overdrijf, maar waar waren de kerken, de spirituele centra en het katholicisme? Waren zij niet op hun hoogtepunt? Waarom is het Koninkrijk der Hemelen alleen nu tot deze mensen gekomen?! Omdat iemand, ongetwijfeld, zich meer druk maakte om ons dan om zichzelf. Iemand die zijn alles voor mij en voor ons gaf en vandaag de dag heeft deze persoon niets te verliezen, omdat hij alles al heeft gegeven.

Dank U, God, voor dit begrip! Dank u, Universele Kerk, voor het doorzetten en niet opgeven! Dank u, bisschop Macedo, dat u zich in dit geloof onderdompelde, dit geloof dat door velen niet begrepen wordt (omdat zij verblind zijn door de beheerser van deze eeuw), het Werk waar velen stenen naar werpen, maar steeds toch sterker wordt.

Unkulunkulu mkhulu (God is groot).

Met dank aan: Alexandre M. Sacama (Een helper in Boston, Massachusetts – de V.S.)

Elke zondag om 09.00uur & 12.00uur (ook om 18.00uur).
Adres: Neumanpad # 26
Paramaribo - Centrum
Tel. : +597 88 37 764